Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

οι δρόμοι


Οι δρόμοι περπατάνε πάνω σου.
Και η βροχή μαζί τους.
Μ’ ένα άγαρμπο κούτσουρο στα χέρια
ανοίγω δρόμο
ανάμεσα σε μαγαζιά
γεμάτα από μελαγχολικούς καταστηματάρχες..
Χάθηκαν οι ήχοι των λέξεων
που γέννησες..
Ακόμα και οι μικροπωλητές στη πλατεία
σιωπούν.
Μια κυρία που κουβαλά τα χρόνια της
μέσα σε μια σακούλα πλαστική βαριά
με κοιτάει έντονα.
Περνάμε μαζί απέναντι.
«… θέλετε να σας βοηθήσω σε κάτι άλλο..;»
« ..όχι παιδί μου …μόνο σου εύχομαι
ο θεός, παιδί μου ,να σου δώσει και σένα ένα χέρι
να σε περάσει απέναντι..» είπε.
Περίμενα ότι θα εξαφανιζόταν.
Στη στιγμή.
Μα συνέχισε να περπατάει σιγά .
Δεν ήταν άγγελος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: