μια βουβή αυγή

Μέσα
στην καμπύλη της σάρκας σου
κρύβεται μια βουβή αυγή.
Σε παρακολουθεί.
Που, έτσι νυσταγμένη,
μαζεύεις τους δρόμους σου
από τα μονοπάτια μιας θάλασσας.
Εκείνα μόνο,
που απλώνονται νωχελικά
πάνω στα σεντόνια σου.
Δεν έχει ναύλα η αυγή ετούτη
να περάσει απέναντι.
Περιμένει το σούρουπο.
Που ο Μαύρος Καβαλάρης
θα τη πάρει μαζί του
καρφωμένη , ως τρόπαιο,
πάνω στο σπαθί του.
Έτσι γεννιούνται οι ανατολές.
Σταλαματιές μιας
σκοτωμένης βουβής αυγής είναι.
Που λείπουν από το σπαθί Του.
Και δεν το ξέρει.

5/3/2013