Μ’ αρέσει να σιδερώνω
τα ρούχα μου.
Να βλέπω τις ζάρες τους
να χάνονται
κάτω από το καυτό
μιας πλάκας σιδερένιας.
Και το παλιό το ρούχο
να καινουριώνεται.
Να ανασαίνει τον
καπνό που
ζεματάει.
Να χουχουλιάζει
ηδονικά μέσα του.
Να αφήνεται στα
χέρια μου μετά
για να το διπλώσω.
Να χαμογελάει
ευχαριστημένο.
Κι όταν κρύβεται
στη ντουλάπα
να λαχταρά
να με ντύσει.
Για να λερωθεί ξανά.
Να πλυθεί ξανά.
Να γεμίσει ζάρες ξανά.
Να σιδερωθεί ξανά.
8/11/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου