...αλήθεια σας το λέω κύριε... σπάζοντας τους δίσκους μου ένα βράδυ μεθυμένος…αυτοί έβγαζαν κάτι μικρά κομμάτια μουσικής από μέσα τους ...αφήστε με να σας κεράσω .....ευχαριστώ .....όχι ..όχι ...δεν ήταν κάτι το φοβιστερό .....ένιωθα πως τους άρεσε που τους έσπαγα ...ήθελαν να απαλλαγούν κύριε ...από τις χαρακιές της μουσικής τους ..καταλαβαίνετε ..;;;...
…………………………………………………………………………………………
…είστε είπατε γιατρός …χάρηκα πολύ για τη γνωριμία ...θέλω να μου ξεκαθαρίσετε κάτι ..μια που είστε και σεις κρεμασμένος σε τούτη δω τη μπάρα ...ναι το ξέρω ..τον καθρέφτη βλέπετε ..έτσι κάνουμε όλοι εδώ ..μέχρι να κεράσουμε το διπλανό μας ... ..επιτρέψτε μου, λοιπόν, να σας κεράσω ...ευχαριστώ για το χαμόγελο ...που λέτε ..τώρα τελευταία κάνω το εξής ...μόλις ξυπνήσω ...παίρνω αίμα από μια φλέβα του ενός χεριού με τη βοήθεια μιας σύριγγας και το μεταγγίζω σε μια φλέβα του άλλου χεριού ...είναι επικίνδυνο ...;;;;!!!
…………………………………………………………………………………………
Είχα ένα φίλο κάποτε....ήταν κάθε βράδυ σ' εκείνον τον σταθμό…δεν περίμενε τίποτα, κύριε, και κανέναν. τι μπορεί άλλωστε, κύριε, να περιμένει μια πετρούλα μικρή κι ασήμαντη..;;;… ίσως μόνο να την σηκώσει ένας ερωτευμένος και να την πετάξει άσκοπα κάπου απέναντι και μακριά ;;;!!!…ωραίο αυτό που είπατε …αφήστε με να σας κεράσω … μα κι αυτή η προσμονή θα ξοδευόταν κύριε, …του άρεσε μόνο να βλέπει το τραίνο να έρχεται. …για ν' ακούσει τον ήχο των φρένων του… έτσι μου έλεγε αργότερα … καμιά φορά έπιανε κουβέντα με τον κύριο Σταύρο, που υπέφερε από αϋπνίες και είχε το κιόσκι του σταθμού….Σταύρο σας λένε κι εσάς ….;;; χάρηκα …ο κύριος Σταύρος του μιλούσε συνέχεια για τα μεθύσια του παλιού καιρού… τότε που τα μεθύσια άξιζαν το κόσμο, όπως του έλεγε. κι αυτός μόνο άκουγε......θέλετε να μεθύσουμε κύριε …;;;
………………………………………………………………………………………..
...άνοιξα κάποτε γραφείο απολεσθέντων, κύριε…δικών μου απολεσθέντων ..για να θα έρθει να με συναντήσει ...και να ψάξει κάτι δικό της ...κανείς δε βρέθηκε να μου πει, κύριε, ότι τα απολεσθέντα με το καιρό πάνω τους… χάνουν το χρώμα τους και δύσκολα πια αναγνωρίζονται ...εκείνη, φαίνεται, το ήξερε ...και δε συναντηθήκαμε ποτέ ξανά ….
20/4/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου