Μου αρέσουν
τα πίσω μπαλκόνια
των πολυκατοικιών.
Αγκαλιάζουν στωικά,
δίχως παράπονο κανένα,
όλα εκείνα
που χαλούν την όψη
των μπαλκονιών
που είναι μπροστά.
Σα να ξέρουν απ’ την
αρχή της κατασκευής τους
το χρέος τους,
την αιτία
της ύπαρξης τους.
Τα έχω δει,
τα πίσω μπαλκόνια
να συνομιλούν.
Κι έχω ακούσει τα λόγια τους.
Εύκολα μπορούν να ερωτοτροπούν.
Έχουν
τόσα
κοινά
μεταξύ τους.
16/9/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου