Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

σημεία στίξης ;


Μ’ αρέσει το σχήμα του
ερωτηματικού μας.
Σα να λιώνει η τελεία
Και να γίνεται
αγκίστρι .
Και το θαυμαστικό
μ’ αρέσει.
Είναι ωραίο
το τέλος του.
Και τα αποσιωπητικά
Σα σταγόνες βροχής
πάνω σε τζάμια είναι.
Ή σαν πηδηματάκια
από το κουτσό
που παίζαμε.

Στο κόμμα
πρέπει να σταματάμε
Μας έλεγε ο κύριος Κώστας
στο δημοτικό..
« για να σκεφτούμε τι έχουμε πει»
Στη τελεία πιο πολύ να σταματάμε.
« για να περιμένουμε τις επόμενες λέξεις «
Έλεγε.

Η άνω τελεία
Μου δημιουργούσε ανέκαθεν
ένα θέμα.
Έμοιαζε με κόμπο ιδρώτα
που δεν μπόρεσε
μα τσούξει τα μάτια.
Αχρείαστο δηλαδή.

Θυμάμαι όταν πρωτάκουσα
πως έχουμε πνεύματα στη γλώσσα
σκιάχτηκα.
«μη φοβάσαι , δύο είναι μόνο»
μου χε πει η μάνα μου.

Κι όταν βάζαμε, τότε, τόνους
εγώ έκανα λάθη συνέχεια.
Μου άρεσε η περισπωμένη.
Και την έβαζα παντού .

Τι θυμήθηκα τώρα …!!!

«Εμένα , κύριε,
μου αρέσουνε οι λέξεις
όπως εγώ τις γράφω
κι όχι όπως είναι γραμμένες
στο λεξικό»
μου χε πει
ο Γιαννάκης
στ’ αυτί
μην τον ακούσουν
τ’ άλλα παιδιά
και τον κοροϊδέψουν πάλι .

Δεν υπάρχουν σχόλια: