την ανάσα σου
σάλιωσα
τη νύχτα
που έβρεχε
και
έγλυψα
το μικρό σου
ναι
το καρφωμένο
πάνω μου
πίσω
από μια
αστραπή του
γέλιου σου.
το παλιό σοκάκι
έσβησε τα
φώτα του
και οι στέγες
σκούπισαν
τους πόθους τους
στον ουρανό
που συνέχιζε
να αδιαφορεί.
η επιστροφή
κουβαλούσε
διγράμματους
λαρυγγισμούς
και τον ήχο
των βημάτων σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου