Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

της είπε


…κι έτρεξε , που λες,
λαχανιασμένη η νύχτα
να πει στην αυγή
σημασία μην του δίνει.

Αυτός , της είπε,
όνειρα δε ντύνεται
μόνο τραβάει
κάτι χαρακιές άσπρες
μέσα στο απρόσμενο πέταγμα
μιας φάλαινας
που είναι ερωτευμένη
με τον παφλασμό της.

Έπειτα, συνέχισε,
κουλουριάζεται μέσα
σε μια μυρμηγκοφωλιά
και να φάει δε θέλει.

Μόνο διψά. Και
τα μυρμήγκια κουβαλούν
στάλες από
χειμωνιάτικες λιακάδες
και τον ποτίζουν.

Μια φορά θυμάμαι,
είπε ανέκφραστη η νύχτα,
τον είδα ντυμένο
χώμα
ν’ αναζητά το όστρακο
της φωνής του,
αλλά και τούτο μη θαρρείς
πως το έκανε
χαϊδεύοντας κάλυκες,
αλλά με μια περισσή
νωχελική
ευλάβεια.

Και η αυγή,
αφού τα άκουσε όλα αυτά,
σουλούπωσε λίγο τα μαλλιά της,
έπιασε ένα νήμα χωμάτινο
έδεσε στις άκρες του
δυο καρφιά, που
τα έβγαλε από τις παλάμες της
κι άρχισε να χτίζει
από την αρχή το σώμα του
με μόνη λαχτάρα
να χει κάτι δικό της.

Μα το νήμα χορτάριασε,
κι απλώθηκε η σκιά
του πηλού της ,
σχεδόν χωρίς να το καταλάβει,
στις κραυγές του Πολύφημου .



17/7/2013

Δεν υπάρχουν σχόλια: