Των ερώτων η απάντηση,
εκείνη ..η μία ,
χαϊδεύει τη παλάμη μας.
Γλιστράει τις ανάσες της μέσα στις γραμμές της.
Μαζεύει χώμα και φτιάχνει σώματα πήλινα
Για να μπορεί να τα σπάσει ...
Έπειτα βάζει σ' ένα κομμάτι βαθύ
κρασί ημίγλυκο και πίνει...
Κάνει χωρατά με το θεό.
Που παίζει με το κομποσκοίνι του
Αμέριμνος ...
Σημασία δε της δίνει.
Ξαπλώνει μετά μεθυσμένη πάνω
σ' ένα κόκκο από τον άνεμο πλανεμένο
Κι ακούει την ιστορία του ..Ίδια πάντα ...
Ίδιες όλες οι ιστορίες.
Τις έχει μάθει απ’ έξω κι ανακατωτά.
Για να διασκεδάσει κάποιες φορές αλλάζει το τέλος ..
Αργότερα με μια αίσθηση από ξενύχτι μεθυσμένο
επιστρέφει
στο σώμα που τη γέννησε .
Και κείνο τη βάζει και ξαπλώνει.
Της κάνει καφέ πικρό.
«...γεννάς και γεννάω...» της ψιθύριζει …
6/8/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου