Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

δε θα δικαιολογηθώ


Όχι δε θα δικαιολογηθώ.
Δεν έφταιγε ο ήχος της βροχής.
Ήταν που έβλεπα όνειρο πως
ήμουν χώμα.
Και πως πάνω μου
δεν υπήρχε ουρανός.
Μόνο κάτι υποστυλώματα
που χαν μείνει από
τη κατασκευή

μιας μέρας.
Και κάπου αριστερά
ένα ψάρι
έλεγε παραμύθια
σ έναν κουφό γέρο.
Μουσική δεν ακουγόταν,
Καμία.
Μόνο το αγωνιώδες
στριγκό σύρσιμο μιας
κάμπιας
που δε μπορούσε
να γίνει κύμα, λέει.
Αυτό νόμιζα ότι
με ξύπνησε.

Όχι δε θα δικαιολογηθώ.
Δεν έφταιγε η βροχή.
Αν έφταιγε
Θα ήμουν καθαρός.

Έπρεπε να σηκωθώ
και αποφασιστικά
να σπάω το παλιό ρολόι.

Θα το είχα καταφέρει.
Ναι.
Στο τέλος
θα το είχα καταφέρει.
Η κάμπια
θα είχε γίνει
κύμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: