35 χρονών…
Από οικογένεια
που έχει πλούτη.
Σκοτώθηκε, λέει.
Σε μια αποστολή.
Για τα παιδιά.
Του πολέμου
Τ’ ανάπηρα.
Αντάρτες, λέει, τον σκότωσαν..
Δε τον γνώρισα.
Ξέχασα το όνομά του κιόλας .
Τι σημασία έχει.
Γελούσε, λέει.
Εύκολα.
Και η επιδερμίδα του ήταν
σοκολατένια.
Έτσι λένε οι γυναίκες,
που τη χάιδεψαν.
Η μάνα του, λέει, δεν έκλαψε.
Χωρίς να ντρέπεται ,
λένε μάρτυρες,
γδύθηκε μπροστά του,
όταν της τον φέρανε
και πήρε στάχια για σκεπάσει
το γέρικο σώμα της .
Κανείς, λέει, δεν την εμπόδισε.
Ούτε εκείνος .
Μόνο πολύ αργότερα,
η αδελφή του τον είδε
να της χαμογελάει,
μέσα σε λίγο νερό,
που έβαλε στις χούφτες της
να πιει.
Η αδελφή του
από τότε γλύφει τις παλάμες της
κάθε φορά που πίνει
απ’ αυτές νερό.
Δεν έχω ξεδιψάσει , λένε.
ότι εξομολογήθηκε
σε μια φίλη της .
Και με τις παλάμες της
ποτίζει και τα παιδιά.
Τ’ ανάπηρα.
Του πολέμου.
3/3/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου