αφήνεις κομμάτια από την επιδερμίδα σου κάθε φορά που με αγγίζεις… «είναι τα δικά μου σημεία της στίξης » μου λες χαμογελώντας… «μη μιλάς τώρα… οι άγγελοι ξεκουράζονται…μη τους ξυπνήσεις ..θα θέλουν κουβέντες και ..βαριέμαι…έλα..» συνεχίζεις μιλώντας αχνά στ’ αυτί μου…οι τοίχοι στο δωμάτιο αναπνέουν τον τρόπο που λες τις μικρές λέξεις… « θέλεις να παίξουμε κάνοντας σαπουνόφουσκες;;;. ..να τις βλέπουμε να σκάνε αθόρυβα ..μου αρέσει…έλα..»… « πάψε να μετράς τους χτύπους της καρδιάς σου…κάθε φορά που σου λέω έλα…έτσι κι αλλιώς πάντα θα τους βρίσκεις λειψούς» μου λες ψιθυριστά, βάφοντας τα χείλη μου με το κραγιόν σου…βρέχομαι με τα υγρά σου…γλείφομαι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου