Λέγοντας κοκινοπράσινο ή πρασινοκόκκινο φανταζόμαστε μια χρωματική μετάβαση από το κόκκινο στο πράσινο και αντίστροφα Έτσι όμως καταργούμε την ιδιαιτερότητα και τη μοναδικότητα του χρώματος αυτού καθαυτού και το παρουσιάζουμε ως μια αλλοίωση του κανονικού πράσινου ή του κανονικού κόκκινου.
Έχουμε συνιθίσει να σκεφτόμαστε και να αποδιδουμε τις νοητικές μας εικόνες μέσα από τις πληροφορίες που έχουμε εμπεδώσει μέσω της ταύτισης μας ή της αποδοχής νοητικών σχημάτων του βασικού.
Όμως η έννοια του βασικού είναι τεχνητό νοητικό κατασκεύασμα, ως αποτέλεσμα της ανάγκης για διαχείριση της πολυπλοκότητας της ύλης και της ανάγκης που προέκυψε για την γνώση της, μέσα από τις διαδικασίες της ανάλυσης, της σύνθεσης, της ταξινόμησης,της επανατοποθέτησης, της αξιολόγησης της, με κάποια δηλαδή κριτήρια, που περικλείονται στον όρο επιστημονική έρευνα, που τα έχουμε θέσει, ως εξαρχής συμφωνημένα θεωρήματα και ως προαπαιτούμενα της αληθούς γνώσης.
Το όλο υφίσταται μέσα από την μοναδικότητα και την ιδιαιτερότητα, κάθε φορά, της σύνθεσης των μερών του. Τα μέρη δεν κάνουν το όλο από τη μια και από την άλλη το όλο καθρεφτίζει τη σύνθεση των μερών του.
Η ερμηνεία του κόσμου μπορεί να ξεκινήσει μόνο με την αποδοχή του ως μοναδική και ανεπανάληπτη ολότητα της σύνθεσης των μερών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου