Ένα άσπρο παιχνίδι,
τοσοδούλικο,
παίζουμε.
Το βρήκαμε
στο λιμάνι.
Το χαν ξεχάσει
κείνα τα
καραβόσκοινα
όταν έφυγαν
από το πλοίο
που κρατούσαν
και θέλησαν, λέει ,
να γίνουν κούνια
κρατημένη πάνω
στις λέξεις μας.
Φτιάχνουμε κόμπους
θαλασσινούς
Να κρύψουμε ,λέει ,
τα ξεχασμένα
γράμματα
που κολυμπάνε
ανερυθρίαστα
μέσα στη λίστα
του σούπερ μάρκετ
και κρύβονται
στη χάρτινη σακούλα
του ψωμιού
του αγορασμένου
από τον φούρνο
της γειτονιάς.
Τι κρίμα
να μη
μπορώ
να γράψω
λέξεις
ποιητικές
για να
στολίσω
το άσπρο
παιχνίδι ……
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου