Έβρεχε;
Δε θυμάμαι.
Να σκεπαστώ την
υγρασία των ματιών σου
ήθελα.
Εσύ έφτιαξες με μια κίνηση
τα μαλλιά σου
( να… έτσι …)
και συνέχισες να κοιτάς
τη βιτρίνα.
Φορούσες μπότες.
Χειμώνας θα ήτανε.
Στην Πατησίων.
« Είσαι εντάξει ..;»
« όχι ..είμαι δεκαεφτά
και θέλουν να μεγαλώσω κι άλλο …»
« Μαράκι ..άστονε αυτόνε…
οι μεγάλοι πληρώνουνε καλά..»
Τότε του έριξα ένα δυνατό σκαμπίλι.
Και μετά αυτός μπουνιές πολλές.
Βρέθηκα πεσμένος στο πεζοδρόμιο
Κι αναπνοή δεν είχα.
« Σ΄ευχαριστώ που λέρωσες
το άσπρο σου πουκάμισο»
μου είπες γρήγορα.
Ήταν χειμώνας τελικά.
Ήμουνα γεμάτος από
τη λάσπη της πόλης
3/10/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου