Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

θυμάμαι


Θυμάμαι
πως ένα βράδυ ξερνούσα
σκουλήκια της γης
που γινόταν βροχή
και πως
μια πεταλούδα
έγλυφε τη σκόνη
από τα πόδια μου.

Έτσι
ήρθα στο κόσμο.
Πλυμένος και
δίχως σκόνη.

Μετά
έμαθα να μιλώ.
Κι έφτιαξα λαγούμια.
Έμαθα ν’ αναπνέω.
Κι έφτιαξα μονοπάτια.
Έμαθα ν’ αγγίζω.
Κι έφτιαξα νύχτες.
Έμαθα να περπατώ.
Κι έφτιαξα θάλασσες.
Έμαθα να φορώ το δέρμα μου.
Κι έφτιαξα ανθρώπους.

Τώρα
βουβός μπροστά σου
δίχως αναπνοή ,
δίχως χάδια ,
δίχως μονοπάτια ,
δίχως φόρεμα ,
περιμένω
κουλουριασμένος
να ‘ρθει πάλι
απρόσκλητη
εκείνη η
νυχτερινή βροχή
και μια πεταλούδα
για να μπορέσω
να σ’ αγκαλιάσω . 



8/7/2013

Δεν υπάρχουν σχόλια: