Μικρή μου Αάβησαρ.
Δεν είναι που
έρχεσαι
τις νύχτες
ξαφνικά και
διάφανη.
Είναι που
το φως στολίζει
καλύτερα
την αϋπνία της
κραυγής σου.
Δεν είναι που
μπερδεύονται
τα μαλλιά σου
στους
λεπτοδείκτες μου.
Είναι που
χάνεται η
σκιά σου
στους τοίχους
της κάμαρας.
Δεν είναι που
κλέβεις λέξεις.
Είναι που
σκοντάφτεις
στα ρήματα
που ανάθρεψες.
Μικρή μου Αάβησαρ,
στο λεξικό μου
φύτρωσαν
αγριολούλουδα.
19/5/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου